10.3.7 Etenim et ille conuiuarum erat. Vocatus est enim et ipse. Sed quia post uocationem et tantum honorem conuitiatus est in eum qui uocauit, audi qualem dat uindictam, qualiter miserabile et multis et multis dignam lacrimis.
10.3.7 Siquidem ille ex conuiuis erat. Exclusus tamen est, et quoniam inuitatus et tanto honore acceptus1470/1486/1530: acceptus honore dominum, qui se inuitauerat, contumelia affecit, audi quam miseram, quam luctuosam poenam dederit.
10.3.7 siquidem ille ex conuiuis erat, Inuitatus enim et ipse fuerat, sed quoniam inuitatus, et tanto acceptus honore, dominum qui se inuitauerat contumelia affecit, audi quam miseram, quam luctuosam poenam dederit.
10.3.7 Nam et ille ex convivis erat, invitatusque fuerat: quia vero post vocationem et tantum honorem, se invitantem contumelia affecit, audi quas poenas dederit, quam luctuosas et lacrymis dignas.
