19.1.12 Hoc enim uerbum animi pressuram patientis, ob presentiam eius et expectantis aduentum desuper, et facti alacris postquam apparuit quod expectabatur et festinantis aliis tradere hoc euangelia;
19.1.12 Hoc enim uerbum inuenimus animae est maxime eius aduentum desyderantis, et coelitus ueniam expectantis, cuius aduentu exultans alios euangelii gestiat fieri participes.
19.1.12 Hoc enim verbum, inuenimus, animae est maxime eius praesentiam desiderantis, et coelitus veniam expectantis, cuius aduentu exultans, alios euangelii gestiat fieri participes.
19.1.12 Hoc quippe verbum est animae adventum ejus summe desiderantis et de caelo venturum exspectantis, gaudioque exsultantis postquam apparuit, atque festinantis tantam rem caeteris nunciare.
