22.2.2 Propterea et adiecit hoc, id est quodcumque dixerit uobis facite. Nouerat enim quoniam non imbecillitatis renunciatio erat sed ingloriationis, et ut non uideretur simpliciter inicere se ipsum miraculo. Ideoque obedientiam tardat.
22.2.2 Et addidit: Quodcunque dixerit uobis, facite. Norat non esse imbecillitatis excusationem, sed ne fastu quodam temere id suscipere uideretur. Quamobrem ministros adduxit.
22.2.2 et addidit: Quodcunque dixerit vobis, facite. Norat non esse imbecillitatis excusationem, sed ne fastu quodam temere id suscipere videretur, quam ob rem ministros adduxit.
22.2.2 Ideo addidit: Quodcumque dixerit vobis facite. Noverat enim ipsum non ex imbecillitate renuisse, sed quod fastum fugeret, nolletque se ad miraculum patrandum statim projicere, ideoque ministros adduxit.
