PREVIOUS EXCERPT | NEXT EXCERPT

CLOSE
Burgundio

4.4.9 Ne igitur effrenem dimittamus hanc feram, sed chamum ei undique uehementem iudicii futuri timorem immittamus. Cum te contristauerit amicus uel et irritauerit quis, proprium excogitatio que peccasti tu et in deum, et quoniam ea que ad illum mansuetudine, mittius tibi ipsi constitius iudicium illud.
CLOSE
Griffolini

4.4.9 Quamobrem huic indomitae beluae nolimus habenas remittere, sed praeduro freno, metu scilicet futuri iudicii eam cohibeamus. Quotiens cum dolore aliquo amicus te uel familiaris affecerit, ad iramque concitarit, ueniat1470: ueniant in mentem, quae tu contra deum commiseris, quodque si proximi1530: proximo offensam, et contumelias aequo animo toleraueris, lenius1470/1486/1530: leuius in te dei iudicium prouocabis.
CLOSE
Griffolini-Montanus

4.4.9 Quam ob rem huic indomitae beluae nolimus habenas remittere, sed praeduro fraeno, metu scilicet futuri iudicii, eam cohibeamus. Quotiescunque dolore aliquo amicus te, vel familiaris affecerit, ad iramque concitarit, veniat in mentem quae tu contra deum commiseris, quodque si a proximo offensam, et contumelias aequo animo toleraueris, leuius in te dei iudicium prouocabis.
CLOSE
Montfaucon

4.4.9 Ne itaque feram hanc sine freno sinamus, sed camum ipsi undique fortissimum, futuri judicii metum, injiciamus. Cum te amicus laeserit, aut familiaris concitaverit, cogita quanta erga Deum peccaveris, et perpende te si moderatius cum illo agas, mitius tibi judicium illud constituere.