14.2.12 Da enim ait sapienti occasionem, et sapientior erit. Nobis autem neccesarium rursus tangere consequentiam. Cum dixisset de plenitudine eius nos omnes accepimus. Induxit et gratiam pro gratia. Ostendens quoniam et gratia Iudei saluabantur.
14.2.12 Da, inquit, sapienti occasionem, et sapientior fiet. Nobis reliqua sunt necessario transigenda. Cum ergo dixisset Ioannes: Et de plenitudine eius nos omnes accoepimus, addidit: Et gratiam pro gratia. Gratia nanque Iudaei quoque1470/1486/1530: om. salutem consequebantur.
14.2.12 Da, inquit, sapienti occasionem, et sapientior fiet: nobis reliqua sunt necessario transigenda. Cum ergo dixisset Ioannes: Et de plenitudine eius nos omnes accepimus: addidit, Et gratiam pro gratia. Gratia nanque Iudaei salutem consequebantur.
14.2.12Da sapienti, inquit, occasionem, et sapientior erit. Initium namque a nobis est, finis erit a vobis. Operae precium autem est seriem persequi. Cum dixisset, De plenitudine autem ejus nos omnes accepimus, subdidit, et gratiam pro gratia: ostendens Judaeos quoque per gratiam salvos fuisse.
