CLIO

CLOSE
Burgundio

2.2.7 Quando igitur barbarus hic et indisciplinatus talia loquitur que nullus eorum qui in terra sunt hominum nouit umquam, et non loquitur solum, sed et persuadet quamuis si hoc solum esset magnum miraculum esset. Nunc autem cum hiis et aliud uerto maius tribuit, argumentum quod a deo inspirata sunt ei ea que dicuntur, hec scilicet quod eis qui audiunt suadet, omnibus per omne tempus. Quis non admirabitur habitantem in eo uirtutem?

CLOSE
Griffolini

2.2.7 Hic inquam barbarus et ineruditus loquitur, quae nemo unquam mortalium nouit, neque loquitur tantum, sed persuadet. Quod si illud duntaxat assecutus esset, non paruam de se concitasset admirationem. Nunc cum alterum accedat longe mirabilius, quod maxime arguit diuina esse, quae ab eo dicuntur, quod per omne huius uitae curriculum doctrinam suam uniuersis persuaserit auditoribus, quis infusam ei uirtutem incredibili admiratione non prosequatur?

CLOSE
Griffolini-Montanus

2.2.7 Hic inquam barbarus et ineruditus haec loquitur, quae nemo vnquam mortalium nouit: neque loquitur tantum, sed persuadet. Quod si illud duntaxat assecutus esset, non paruam de se concitasset admirationem. Nunc cum alterum accedat longe mirabilius, quod maxime arguit diuina esse, quae ab eo dicuntur, quod per omne huius vitae curriculum, doctrinam suam vniuersis persuaserit auditoribus. Quis infusam ei virtutem incredibili admiratione non prosequatur?

CLOSE
Montfaucon

2.2.7 Cum enim barbarus et indoctus ea loquatur, quae nullus hominum unquam noverat; nec loquatur modo, sed etiam suadeat; (quod si illud solum esset, magnum foret miraculum; nunc vero praeter hoc, etiam aliud majus suppeditetur argumentum, quod ea quae dicuntur divinitus inspirata sint, quia nempe auditoribus omnibus semper doctrinam suam ;) quis immanentem in eo virtutem non mirabitur?