CLIO

CLOSE
Burgundio

2.4.1 Vtique ait: Quid igitur utique umquam Iohannes relinquens de filio loquetur? Quoniam ille quidem manifestus omnibus erat. Et si non ut pater, sed ut deus, unigenitus autem ignorabatur. Ideo decenter eam que de isto est cognitionem, confestim in initio studuit imponere hiis qui nesciebant eum. Aliter neque patrem in hiis que de isto sunt sermonibus, tacuit. Et considera mecum prudentiam spiritualem.

CLOSE
Griffolini

2.4.1 Recte inquit: Verum quonam pacto nulla habita patris mentione, de filio sermonem aggreditur? Quoniam omnibus patrem esse constabat, si non ut patrem, saltem ut deum, unigenitus autem ignorabatur. Quare haud immerito ad eius cognitionem a principio statim festinauit, ut nescientibus eum ostenderet. Praeterea neque patrem in filii mentione subticuit, et cognosce, quaeso, spiritalem sapientiam.

CLOSE
Griffolini-Montanus

2.4.1 Recte, inquit. Verum, quonam pacto nulla habita patris mentione, de filio sermonem aggreditur? Quoniam omnibus patrem esse constabat, si non vt patrem, saltem vt deum, vnigenitus autem ignorabatur. Quare haud immerito ad eius cognitionem a principio statim festinauit, vt nescientibus eum ostenderet. Praeterea neque patrem in filii mentione subticuit: et cognosce, quaeso, spiritualem sapientiam.

CLOSE
Montfaucon

2.4.1 Recte, inquies: Verum cur relicto Patre, de Filio disserit? Quia ille cognitus omnibus erat, si non ut Pater, saltem ut Deus: Unigenitus vero ignorabatur. Ideoque jure a principio statim ejus notitiam indere festinat iis qui ipsum non noverant. Alioquin vero Patrem in hoc sermone non tacuit. Ac vide mihi spiritualem prudentiam.