36.2.6 Et si nichil suscipere esset, ipsum ei hoc continue loqui, nonne infinitis dignum bonis esset extimare? Sed laboriosum continua oratio, et quid non laboriosum eorum que sunt uirtutis?
36.2.6 Nam si nihil accepturi essemus ipsius tamen frequens consuetudo, nonne innumera nobis bona attulisset? Sed laboriosa est assidua oratio. Et quid non laboriosum, quod a uirtute proficiscatur?
36.2.6 nam si nihil accepturi essemus, ipsius tamen frequens consuetudo nonne innumera nobis bona attulisset? sed laboriosa est assidua oratio: et quid non laboriosum, quod a virtute proficiscatur?
36.2.6 Nam etiamsi nihil accepturi essemus, vel hoc ipsum quod frequenter alloqueremur eum, annon bonis innumeris aequiparandum esset? Sed precatio laboriosa et assidua esse debet? Ecquid in virtute non laboriosum est?