39.1.30 Qui uero uilia dicere de seipso deberet, si magnum quid dixerit, cuius gratia que excedunt suam naturam loqui se dicet? Hoc enim non adhuc dispensationis alicuius, sed ultime insipientie est.
39.1.30 qui autem vilia de se loqui debet, si magnum quidpiam dixerit, cur ea loquitur quae suam naturam superant? Hoc enim non ex oeconomia quadam, sed ex summa impietate prodit.
