39.3.6 Cuius igitur gratia hec uertit continue iudicium dico et resurrectionem et uitam? Quoniam hec maxime omnium sunt que inducere possunt et inflexibilem auditorem.
39.3.6 Quae nam, inquam, tam frequens iudicii, uitae, resurrectionis commemoratio? Quoniam haec omniumB: omnia maxima sunt, et quae possunt difficilem etiam auditorem ad credendum adducere.
39.3.6 Quae nam, inquam, tam frequens iudicii, vitae, resurrectionis commemoratio? quoniam haec omnium maxima sunt, et quae possunt difficilem etiam auditorem ad credendum adducere.
39.3.6 Cur ergo haec frequentius versat, nempe judicium, vitam, resurrectionem? Quoniam haec maxime sunt quae vel obstinatum auditorem flectere possint.