PREVIOUS EXCERPT | NEXT EXCERPT

CLOSE
Burgundio

45.1.22 Sed non quando Samaritane promittebat, se daturum aquam meminit patris, sed quid ait: Si scisses quis est qui dicit tibi da michi bibere, tu utique petisses eum et dedisset utique tibi aquam uiuentem? Et rursus: Aqua quam ego dabo tibi et non mittit ad patrem.
CLOSE
Griffolini

45.1.22 Verum cum Samaritanae se aquam daturum pollicitus est, patris non meminit. Sed si scires, inquit, donum dei, et quis est qui dicit tibi: Da mihi bibere, tu forsitan petisses ab eo, et dedisset tibi aquam uiuam. Et iterum: Aquam quam ego dabo, et non refert ad patrem.
CLOSE
Griffolini-Montanus

45.1.22 Verum cum Samaritanae se aquam daturum pollicitus est, patris non meminit: sed, Si scires, inquit, donum dei, et quis est qui dicit tibi, Da mihi bibere: tu forsitan petisses ab eo, et dedisset tibi aquam viuam: et iterum, Aqua quam ego dabo: et non refert ad patrem.
CLOSE
Montfaucon

45.1.22 Verum cum Samaritanae se aquam daturum polliceretur, Patrem non memoravit, sed ita loquutus est: Si scires quis est qui dicit tibi, Da mihi bibere, tu forsitan petisses ab eo, et dedisset tibi aquam vivam; et rursus, aqua quam ego dabo, nec remittit ad Patrem.