48.1.22 Et quod uerbum incredulitatis locuti sunt rogantes eum mirificare. Igitur multe quidem incredulitatis erant uerba audatia eorum et intemporanea propalatio.
48.1.22 Et quod nam verbum incredulitatis protulerunt, si rogabant vt signa faceret? Maxima quidem et aspera et intempestiua quadam confidentia locuti sunt:
48.1.22 Ecqua, inquies, hinc incredulitas, dum rogant eum ut signa edat? Magna utique: nam et verba, et audacia, et intempestiva libertas, incredulitatem denotant.
