58.3.2 et ostendentis quod illi mirabilem eum existentem iniuriabantur. Ipse uero non iniuriam paciebatur, sed quod ut iniuriam afferebant, hoc ut honorem rapuit. Tu sis discipulus eius, aiunt, nos autem Moysi sumus discipuli.
58.3.2 Ille tamen non afficitur, sed quod ipsi ad contumeliam faciunt, honoris loco accipit: Tu discipulus illius, inquiuntB/F: inquit, nos1530: sis nos autem Moysi sumus discipuli.
58.3.2 ille tamen non afficitur, sed quod ipsi ad contumeliam faciunt, honoris loco accipit. Tu discipulus illius, inquiunt, sis, nos autem Mosi sumus discipuli.
58.3.2 ipsum autem non vere affici contumelia, sed contumeliam illatam in honorem sibi rapere. Tu es discipulus ejus, inquiunt, nos autem discipuli sumus Moysis.
