58.5.4 Propterea enim gemo quoniam neque dampnum extimatis rem, neque sensum accipitis malorum. Dedit tibi uite terminum Deus ad curandum animam, tu uero inaniter consumens eam, et uane et in nullo utili scrutans adhuc quod est dampnum.
58.5.4 Propterea ingemisco, quoniam quod sit damnum, quod malum, non intelligitis. Dedit tibi vitam deus, vt se coleres: tu eam incassum et inutiliter consumis. Quaeris, quod sit damnum?
58.5.4 Ideo ingemisco, quod noxiam esse rem nesciatis, neque in sensum malorum veneritis. Vitae tempus dedit tibi Deus, ut ipsum colas. Tu vero frustra et inutiliter consumens illud, quaeris adhuc quod sit damnum?
