61.2.19 Sed ita quidem non dixit. Postea uero id construit prius condescendens et remittens sermonem et dicens: Quem pater sanctificauit et misit, et mitigans eorum furorem, tunc inducit manifestam hanc materiam.
61.2.19 Non tamen his uerbis usus est,F: est? sed postmodum confirmauit, primum remissius loquitur, rem ipsis relinquens intelligendam, cum inquit: Quem pater sanctificauit et misit in mundum, et eorum furore sedato, tunc ueram affert sententiam.
61.2.19 Non tamen his verbis vsus est, sed postmodum id confirmauit: primum remissius loquitur, rem ipsis relinquens intelligendam, cum inquit: Quem pater sanctificauit, et misit in mundum. Et eorum furore sedato, tunc veram affert sententiam.
61.2.19 Verum non ita dixit; sed demum id probavit, postquam demissius loquutus est his verbis: quem Pater sanctificavit et misit, et postquam illorum furorem sedavit, tunc claram affert demonstrationem:
