79.2.19 Decens enim erat eos excogitare humana quedam et quoniam nullo pocientur ab eo auxilio, ait: Hec locutus sum uobis ut in me pacem habeatis; hoc est, ut non abiciatis me a mente uestra, sed suscipiatis.
79.2.19 Par enim erat, ut humanum aliquid animo uoluerent, quod nullum ab eo auxilium haberent. Ideo inquit: Haec locutus sum uobis, ut in me pacem habeatis, hoc est, ut non excidam ex animo uestro, sed me recipiatis.
79.2.19 (par enim erat, vt humanum aliquid animo voluerent, quod nullum ab eo auxilium haberent): ideo inquit, Haec locutus sum vobis, vt in me pacem habeatis. Hoc est, vt non excidam ex animo vestro, sed me recipiatis.
79.2.19 verisimile enim erat eos humana quaedam cogitasse, metuisseque se nullum ab eo auxilium habituros esse, ait: Haec loquutus sum vobis, ut in me pacem habeatis; id est, ut non excidam ex animo vestro, sed me recipiatis.
